Çekil git başımdan..!
Sana inancım yıkılmış benim,
yeterince yıktın dünyamı
yaralı bir kuş gibi duvar dibine sinmişim
kolum kanadım kırık
çırpınıp uçmaya hal mi bıraktın .. !

Çekil git başımdan..!
Ömrümün yazında sonbaharı yaşattın
ufkuma kapalı bütün yarınlar,
bahar gelecekmiş kimin umurunda,
açacak gül mü bıraktın bağımda..

Çekil git başımdan…!
Eşten yana, dosttan yana yitirdim kıymetimi
halimi hatırımı soracak kimi bıraktın..
yokluğuna alışmıştı bu köhne sokaklar
ne diye çıkarsın yıllar sonra karşıma
yüzüme bakacak yüzün mü var sanki ….

Çekil git başımdan..!
Bu cennet dünyayı cehennem ettin ya bana
mutlu düşleri kirpiklerimde yakıp,
huzuru kursağımda bıraktın ya,
ümidimi,hevesimi tükettin ya sonunda,
artık ne aşkın, ne de sevdan umurumda….

Çekil git başımdan…!
Perişan halimi görün ya şimdi, bu gurur senin,
övün övünebildiğin kadarıyla
bu kahırdan ölürsem, ve sen duyarsan
utanma sakın,sen kazandın,sevin…

Yeter Ki Kafamıza Uysun, Gerisi Bize Engel Olmaz

Çekil git başımdan…!
Sanma ki gidersen ardından yine ağlarım
artık eskiden bıraktığın ben değilim…

Çekil git başımdan…!
Sanmak ki bir daha yoluna ömür harcarım
sanma ki dünyamı bir daha uğruna yakarım
adını vefasız diye anıyorum zaten
yüreğimde senden kalma onulmaz yaram
bir de dilime dolanmış bedduam..
çekil git başımdan…
ne yuvan,ne evin
mutluluk vermesin yaşadığın yerin…
Çekil git başımdan…
Çekil git…
Git….